Okres I tzw archaiczny
Encyklopedia PWN
termin oznaczający porządki prawne staroż. ludów żyjących w basenie M. Śródziemnego (gł. Greków i Rzymian) oraz państw staroż. Bliskiego Wschodu.
Mezopotamia, Międzyrzecze,
kraina geograficzna i historyczna na Bliskim Wschodzie, w dorzeczu Tygrysu i Eufratu, głównie w Iraku, Syrii i Iranie, częściowo w granicach Turcji i Kuwejtu;
wyroby z brązu charakterystyczne dla sztuki Chin;
termin zbiorczy obejmujący zróżnicowane przejawy religii naturalnej, występujące w przeszłości i współcześnie na obszarze subkontynentu indyjskiego i rozwijające się z jednej strony w opozycji do indyjskich uniwersalistycznych religii zbawienia (buddyzm, dźinizm) oraz islamu, z drugiej zaś do autochtonicznych religii plemiennych.
